Diepgaande desert blues

Van kinds af aan raakte Bocoum begeesterd door de muziek die zijn vader speelde op de njarka (eensnarige viool) en njurkel (kleine luit), in een stijl die bekendstaat als Seygalare. Dit vormde de inspiratie voor Bocoums eigen kijk op de woestijnblues. Zijn muziek rolt en rockt sierlijk, ongedwongen en minimalistisch van opzet, terwijl zijn boodschap – in het licht van een onzekere en turbulente wereld en een thuisland dat worstelt met jihad, armoede en stammenoorlog – aanzet tot hoop, solidariteit en eenheid.