Melancholische terugblik naar zorgeloze kindertijd

Glitter gaat over liefde, roem en erkenning. “De echte paradijzen zijn de paradijzen die we verloren hebben” zei Proust. De cast belichaamt, met een zweem van humor, intieme herinneringen aan dromen die al lang achter ons liggen. In Glitter lonkt het sterrendom en zet Rioche dit in schril contract tot de realiteit. In een flirt met tragische burlesk worden we op theatrale wijze al dansend meegenomen naar de illusie van grootsheid die iedereen in zich draagt.