Bespiegeling op het filmmaken van veroordeelde filmmaker

No Bears is de vijfde speelfilm van Jafar Panahi in weerwil van het vonnis uit 2010, dat hem heeft verboden films te maken of Iran te verlaten. In deze glibberige mise en abyme van documentaire en fictie is het enige onmiskenbaar ware element de figuur van Panahi zelf, die zijn eigen leven het afgelopen decennium tot basismateriaal voor zijn werk heeft verheven. Ouder en duidelijk vermoeider presenteert Panahi in No Bears een bittere bespiegeling van de gevaren van beeldvorming, ook al benadrukt hij de noodzaak ervan als wapen tegen bijgeloof en tirannie.