Teder en intiem docu-fictieportret

Wat begon als een documentaire over Negrica, de moeder van de regisseur, ontwikkelde zich tot een intiem docu-fictieportret van een familie die worstelt met herinnering en verlies. Terugkeer naar huis om de verjaardag van zijn grootmoeder te vieren, brengt Đorđević weer in contact met de vertrouwde ritmes van zijn jeugd en worstelt hij met zijn onvermogen om de spiritualiteit die zijn moeder belichaamde volledig te omarmen. De film balanceert verlies met subtiele, zelfreflecterende humor, vangt de tedere aanwezigheid van zijn moeder en breidt zich uit tot een bredere meditatie over liefde, verbondenheid en het verstrijken van de tijd. Via verfijnde cameravoering en een ingetogen maar rijke filmtaal volgt Đorđević een stille reis van rouw en veerkracht, waarbij hij de banden observeert die mensen met elkaar en met de wereld om hen heen verbinden.

Let op, met Engelse ondertiteling.