Transmediale performane over het ervaren van verlies

last portrait kijkt naar persoonlijke familiedocumenten die we door de jaren heen hebben verzameld. In deze installatie-voorstelling zijn ashleyho+domeniknaue geïnteresseerd in hoe levens die ver van elkaar af lijken te staan, toch samen kunnen komen. En hoe ze ruimte kunnen creëren voor groei en genezing.

Met behulp van teksten, geluiden, dans en visuele poëzie laten ze zien dat er overeenkomsten zijn tussen tuinieren, ziekte, zorg, traditie en vernieuwing. Het wordt duidelijk dat we onderdeel zijn van een generatie met een intens besef van verlies. Wat als we kijken naar hoe alles in cycli beweegt? Hoe kan dit de manier veranderen waarop we verlies ervaren?

De wet van behoud van energie vertelt ons dat energie niet kan worden gecreëerd of vernietigd, maar alleen kan veranderen. Het boeddhisme leert ons dat er diep van binnen geen geboorte en geen dood is. Alles gaat gewoon door. We weten dit, en toch worden we nog steeds overvallen door het gevoel van verlies. We willen deze wreedheid in de ogen kijken en het omarmen.

last portrait bestaat uit twee verschillende delen: het is een live-voorstelling en het is ook een installatie die je los van de voorstelling kan ontdekken.